Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ
Ο σύλλογος είναι πολιτιστικός και αθλητικός. Τα μέλη του συλλόγου είναι από τη Μακεδονία, τη Θράκη ,οι απανταχού Ποντιακής καταγωγής καθώς και φίλοι που αγαπούν το σύλλογο. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 2003 ως σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου και αθλητικός σύλλογος ''Ο Μέγας Αλέξανδρος''. Σήμερα ο σύλλογος, μετά την τροποποίηση του καταστατικού του, φέρει τη νέα του .επωνυμία Η αίθουσα του συλλόγου βρίσκεται στο Κάτω Μάννα (Χώνες) επί του κεντρικού δρόμου. ΤΗΛΕΦΩΝΑ επικοινωνίας 6932411950. ΤΜΗΜΑΤΑ : Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι κάθε Παρασκευή 17.00-19.00, Σάββατο 10.30-12.30 και 16.30-18.30 - ΤΜΗΜΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ :Τμήμα παιδιών και εφήβων κάθε Παρασκευή 19.10-20.00 και 20.00-21.00 . Τμήμα ενηλίκων κάθε Κυριακή 18.30-19.30 για αρχάριους και 19.30-20.30. για προχωρημένους. Χοροδιδάσκαλος ο Χρήστος Καρυοφυλλίδης. Σκοπός μας , να ΜΗΝ ξεχάσουμε τις ρίζες μας και να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας την ιστορία μας.

Translate

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

3ο σεμινάριο λαογραφίας και ιστορίας

Το πρόγραμμα είναι υπό διαμόρφωση


Από παλαιότερη επίσκεψη του κ. Μαλκίδη στη Σύρο

Βαγγέλης Δημούδης

Σας γνωρίζουμε ότι ο Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου πρόκειται να διοργανώσει το 3ο σεμινάριο λαογραφίας και ιστορίας από 8 έως 16 Μαρτίου 2014.  

             Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει τις παρακάτω ενότητες:

             α.   Σάββατο 8 Μαρτίου
             - Εκδήλωση με θέμα <<Θράκη , χθες-σήμερα- αύριο>>, με εισηγητή το Διδάκτορα του Δημοκρήτιου  Πανεπιστημίου Θράκης  κ. Φάνη Μαλκίδη.       
           -   Σεμινάριο Θρακιώτικων χορών, με χοροδιδάσκαλο το Θρακιώτη μουσικό και τραγουδιστή  κ. Βαγγέλη Δημούδη.  
            β.   Κυριακή 9 Μαρτίου
           -   Θα επαναληφθεί το σεμινάριο των Θρακιώτικων χορών.

           γ.   Σάββατο 15 Μαρτίου , θέατρο Απόλλων  ώρα 19.00  
             Εκδήλωση με θέμα <<Πόντος-Αρμενία>>. Συμμετέχουν οι: Ενωση Ποντίων Νίκαιας-Κορυδαλλού, σύλλογος Αρμαινοπαίδων Ζαβαριάν, χορευτικός σύλλογος Χαμασκαίν, Καρασαβίδης Δημήτρης(τραγούδι) , Σωτηροπούλου Δέσποινα , Πασσαλίδης Αλκης , Κουβελιώτη Ρένα (παρουσίαση) κ.λ.π.. 

           δ.   Αμέσως μετά την εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί η  χοροεσπερίδα του συλλόγου στο ξενοδοχείο ΕΡΜΗΣ , ώρα 21.30.

Για συμμετοχή στα χορευτικά σεμινάρια και στη χοροεσπερίδα μπορείτε να επικοινωνείτε με το σύλλογο.

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Μια ξενάγηση στη Θράκη του χθες και του σήμερα




Του  κ. Ελευθέριου Θ. Χατζόπουλου
Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών σωματείωνhttp://www.poths1991.gr/files/epistoli_ypourgeio_paideias_gia_mathitikes_ekdromes.pdf


<<Πεθύμησα να στολιστώ με γιορτερό στολίδι,
να πάγω στην πατρίδα μου, στ’αγαπητό ταξίδι,
Φύσα, κοσμογυρίστρα μου, χαριτωμένη αύρα>>.
Γεώργιος Βιζυηνός



Με την εργασία αυτή που σας υποβάλλουμε, φιλοδοξούμε να γίνει γνωστή
στο ευρύ Ελληνικό κοινό και ειδικότερα στους νέους μας και την μαθητιώσα 
νεολαία, τις ελπίδες του Έθνους και της φυλής, ο χώρος της Θράκης ο οποίος
παρουσιάζει πλούσιο ιστορικό, λαογραφικό, οικονομικό και τουριστικό
ενδιαφέρον.

Άλλωστε είναι κοινή η διαπίστωση ότι ακόμη και σήμερα, ο Θρακικός χώρος
για την πλειοψηφία των Ελλήνων είναι terra incognita, πολύ δε περισσότερο
στους νέους μας αφού τα σχολικά βιβλία μέσης εκπαίδευσης πολύ ελάχιστα
αναφέρουν για τον Θρακικό Ελληνισμό και τη Θράκη, την πατρίδα του
Ορφέα και του Δημόκριτου, του Βιζυηνού και του Βάρναλη.

Ελπίζουμε πως με την παράθεση των στοιχείων που έχουμε συλλέξει μέσα
από διάφορες βιβλιογραφίες και από προσωπικές εμπειρίες, να κεντρίσουμε
το ενδιαφέρον των αρμοδίων να κατευθύνουν το μαθητόκοσμο μέσα από τις
εκπαιδευτικές τους εκδρομές στη Θράκη. Τη Θράκη που σίγουρα όταν θα την
γνωρίσουν θα την αγαπήσουν και θα την νοσταλγούν.

Ας ξεκινήσουμε τη ξενάγησή μας περιγράφοντας συνοπτικά μερικές ενότητες
για να γνωρίσουμε γεωγραφικά, ιστορικά, γλωσσικά, θρησκευτικά και
πολιτιστικά τη ΘΡΑΚΗ μας. Τη Θράκη του ΧΘΕΣ για να περάσουμε και στη
Θράκη του σήμερα.

1.    Οι ενότητες αυτές αναφέρονται στο σύνολο της γεωγραφικής ενότητας Θράκη και όχι μόνον στην Ελληνική Θράκη που την αποτελούν οι νομοί της Ξάνθης, της Ροδόπης και του Έβρου.

Α) Γεωγραφική ενότητα
Κατά τον Ηρόδοτο τα προς βορρά σύνορα της είναι ο Δούναβης ποταμός,
Ανατολάς ο Εύξεινος Πόντος, προς Νότων η Προποντίδα και η ζεστή
θάλασσα, το Αιγαίο πέλαγος, και προς δυσμάς η χώρα των Ιλλυριών,
σημερινή Αλβανία., υποστηρίζοντας ότι το έθνος των Θρακών είναι το
μεγαλύτερο μετά τους Ινδούς.

Εκείνος που προσδιόρισε με ακρίβεια θα έλεγα τα σύνορα της Θράκης είναι ο
Θουκυδίδης που υποστηρίζει ότι η Θράκη είναι η περιοχή μεταξύ του Αίμου
και της Προποντίδας, του Αιγαίου πελάγους και του Στρυμώνος ποταμού.
Η έκταση αυτή, ήταν πάντα Ελληνική γιατί φυλετικά, εθνολογικά,
πολιτιστικά, και γλωσσικά δεν διέφερε από την υπόλοιπη Ελλάδα.

Η σημερινή πολιτική διαίρεση της Θράκης είναι συνέπεια μιας δυσμενούς
εξέλιξης για την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του τέλους του 19ου και τις αρχές
του 20ου αιώνα και οφείλεται στους παρακάτω λόγους:
α) Βρισκότανε σε ελάχιστη απόσταση από την πρωτεύουσα της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη
β) Είχε επαφή με τα στενά, τα οποία η Βρετανία δεν ήθελε να τεθούν υπό
Ρωσικό έλεγχο
γ) Είχε εκτεταμένα σύνορα με τη Βουλγαρία, ενώ απείχε περισσότερο από
300 χιλιόμετρα από τα σύνορα της μικρής τότε Ελλάδας που προσπαθούσε να
αναγεννηθεί.
δ) Η Ρωσία επιδιώκοντας την έξοδο της στο Αιγαίο, πάρα πολλές φορές είχε
επέμβει κατά των Ελληνικών συμφερόντων στη Θράκη, υποστηρίζοντας
ολοφάνερα την Βουλγαρία, απόδειξη περίτρανη η συνθήκη του Αγίου
Στεφάνου.
Έτσι κομματιάστηκε η Θράκη και προσφυγοποιήθηκαν πάνω από 600.000
Έλληνες από την Ανατολική και Βόρεια Θράκη.

Β) Ιστορική ενότητα
Η Θράκη έχει να παρουσιάσει μία πολυσήμαντη και πολυκύμαντη μακραίωνη
ιστορία. Το όνομα Θράσικες / Θράκες δεν εκφράζει κανένα απολύτως
χαρακτηριστικό γνώρισμα εθνολογικής διάκρισης. Πήρε το όνομά της,
σύμφωνα με μια από τις επικρατέστερες θεωρίες, από την ομώνυμη θυγατέρα
του Ωκεανού την οποία απέκτησε με την Παρθενόπη. Η άποψη αυτή είναι
του Βυζαντινού ποιητή Ιωάννη Τζέτζη που διατυπώνεται στο έργο του
ΛΥΚΟΦΡΩΝ. 

Οι πληροφορίες για τον χαρακτήρα των αρχαίων Θρακών ποικίλουν.
Χαρακτηρίζονται συχνά ως βίαιοι, ορμητικοί, φιλοπόλεμοι και μαχητικοί,
φιλήδονοι και οινοπότες.

Η γη της Θράκης προσέφερε στους αποίκους, Αθηναίους, Σπαρτιάτες,
Μηλίσιους ,Θασίους, Σαμίους κ.λ.π, άφθονες πηγές πλούτου.
Από τους αρχαιότερους χρόνους το όνομα και ο βίος των Θρακών ήταν στενά
δεμένος με τον βίο και το πνεύμα των άλλων Ελλήνων. Οι δε δεσμοί μεταξύ
Θρακών και Ελλήνων ήταν άρρηκτοι. Όταν τα παιδιά του βασιλιά των
Βισαλτών συμπαραστάθηκαν στον Μαρδόνιο κατά των Ελλήνων, μόλις
γύρισαν από την εκστρατεία που είχαν λάβει μέρος, τύφλωσε και τα εξ παιδιά
του.

Το ότι ο Ιάσων, ο αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας, στους Άριστους
της Ελλάδος συμπεριέλαβε και Θράκες, είναι απόδειξη του ότι από τα μυθικά
χρόνια ακόμη οι Θράκες θεωρούταν Ελληνικό φύλλο από αυτούς που
κατοικούσαν στο νοτιότερα μέρη Έλληνες.

Στη συνέχεια έχουμε την Μακεδονική κυριαρχία, ακολουθεί η Ρωμαϊκή
Κυριαρχία που επέτρεψε για διπλωματικούς λόγους να ομιλείται η Ελληνική
Γλώσσα ανακηρύσσοντας ελεύθερες πόλεις την Μαρώνεια, τα Άβδηρα και
Την Αίνο.

Στη συνέχεια η Θράκη περνά στο Βυζάντιο και καθίσταται ο προμαχώνας της
 Βασιλεύουσας και τέλος έχουμε την κατάκτησή της από τους Τούρκους και
 τον διαμελισμό της, ένα κομμάτι στην Βουλγαρία, η Βόρεια Θράκη
που παραχωρήθηκε με την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, την παραχώρηση
της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία με την συμφωνία των Μουδανιών και
έμεινε στην Ελλάδα το μικρότερο τμήμα αυτής η σημερινή Δυτική Θράκη.

γ) Γλωσσική ενότητα
Η επικράτηση της Ελληνικής γλώσσας κατά την περίοδο που στη Θράκη
βασιλεύουν οι Οδρύσες και γενικότερα σε όλο το φάσμα της αρχαιότητας
αποδεικνύεται από τα πρώτα γραπτά ίχνη που βρέθηκαν σε διάφορες περιοχές
της Θράκης ήταν με Ελληνική γραφή. Οι επιγραφές που βρέθηκαν σε
διάφορες περιοχές της Θράκης, όπως στη Θάσο, στην κοιλάδα του Στρυμόνα
και του Νέστου ποταμού, στον ρου του Έβρου ποταμού, στην περιοχή της
Φιλιππούπολης, στις παράλιες πόλεις του Ευξείνου και της ευρύτερης
περιοχής της Αδριανούπολης καταμαρτυρούν του λόγου το αληθές.

δ) Θρησκευτική ενότητα
Είναι γνωστό ότι η λέξη θρησκεία στα αρχαία Ελληνικά δεν σήμαινε ο,τι
σήμερα. Είναι απόλυτα εξακριβωμένο σήμερα, ότι οι Θράκες από τα πολύ
παλιά χρόνια λάτρευαν τους ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους Έλληνες. Τον
Δία, την Ήρα, τον Απόλλωνα, την Άρτεμη, τον Άρη, τον Διόνυσο και άλλους.
Η νεκρομαντεία, η οποία ήταν γνωστή στους Έλληνες από τους Ομηρικούς
χρόνους συνηθιζόταν και από τους αρχαίους Θράκες.

Σταθμός στην ιστορία της Θράκης είναι η εξάπλωση του Χριστιανισμού και η
ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ.

Άρα έχουμε την δυνατότητα να ισχυριστούμε ότι οι Θράκες από το απώτερο
παρελθόν μέχρι σήμερα, λάτρευαν τους ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους
Έλληνες, έγιναν Χριστιανοί όπως οι υπόλοιποι Έλληνες και λάτρευαν τους
ίδιους Αγίους.

ε) Πολιτιστική ενότητα
Από τους αρχαιότερους χρόνους το όνομα και ο βίος των Θρακών ήταν στενά
συνδεδεμένος με τον βίο και το πνεύμα των άλλων Ελλήνων.

Οι υμνωδοί στον Ελληνικό κόσμο ήταν Θράκες, οι οποίοι έδωσαν την μορφή
που συναντάμε στα Ομηρικά έπη. Μπορεί οι Θράκες να πήραν πολλά
πολιτιστικά στοιχεία από την Νότια Ελλάδα, έδωσαν όμως σ αυτήν κάτι πολύ
σημαντικό, την ορφική λατρεία και την Διονυσιακή, από τις οποίες
γεννήθηκαν η αρχαία μουσική, τα αρχαία μυστήρια, η αρχαία ποίηση, όπως ο
Εύμολπος, γιος του Μουσαίου πού θεωρείται ως ο ιδρυτής των Ελευσίνιων
μυστηρίων και ο Ορφέας των Ορφικών. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι οι
ποιητικές καταβολές του Ελληνικού κόσμου έχουν αφετηρία τις Θρακικές
πόλεις.

΄Άλλωστε οι κάτοικοι των νοτίων περιοχών της Ελλάδος όπως και οι Θράκες
δεν είχαν μεταξύ τους φυλετικές διακρίσεις, γιατί είχαν όλοι τους κοινά
στοιχεία. Το στοιχείο αυτό είναι μια ακόμη απόδειξη του Ελληνοθρακικού
πολιτισμού.

Ο Ορφέας μεταξύ των Θρακών «λέγεται γαρ ως πρώτος Θραξ ετεχνολόγησε τα Ελλήνων μυστήρια και το τιμάν θεόν θρησκεύειν εκάλεσαν ως Θρακίας ούσης της Ευρέσεως»


Η συνέχεια  στο 

http://www.poths1991.gr/files/epistoli_ypourgeio_paideias_gia_mathitikes_ekdromes.pdf



Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Εκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα ο Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου



Κοπή πίτας 

 Ο σύλλογος τιμά τον κ. Δημήτρη Παλιόπορτα για τη στήριξη της ομάδας του συλλόγου

Η ομάδα βόλλευ του συλλόγου <<Ο Μέγας Αλέξανδρος>>

http://www.koinignomi.gr/news/politismos/2014/01/20/oi-rizes-tis-kardias-mas.html

http://cyclades24.gr/index.php/component/k2/item/9590-axios-presveyths-tou-pontou

http://www.foinikasclub.gr/club/?p=12820





Παρουσία μελών και φίλων του έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα ο Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου την Κυριακή 19 Ιανουαρίου.

Στην αίθουσα του συλλόγου , παρουσία πολλών μελών και φίλων , την εκδήλωση άνοιξε  η πρόεδρος του συλλόγου κ. Ουρανία Πανταζή ,  κάνοντας λόγο για την ανάγκη διατήρησης και διάδοσης των εθίμων  και των παραδόσεών μας. Εξήγησε για ποιο λόγο τον τελευταίο καιρό δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάδειξη της ιστορίας των Ελλήνων  του Πόντου. Οπως είπε χαρακτηριστικά << όταν κάποιος από εμάς λέει ότι θέλει να πάει στην ιδιαίτερη πατρίδα του , ας πούμε στην Αλεξανδρούπολη, στη Δράμα κ.λ.π. έχει ένα σημείο αναφοράς. Ο πόντιος δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Η ιστορία του ποντιακού ελληνισμού - ιδίως εδώ στη Σύρο - είναι ή τουλάχιστον ήταν μέχρι πρότινος , άγνωστη . Μας γνώριζαν μόνο μέσα από τα ανέκδοτα... Παλαιότερα έγιναν εκδηλώσεις που είχαν σχέση και με τα άλλα δυο διαμερίσματα τα οποία εκπροσωπεί ο σύλλογος, δηλαδή τη Θράκη και τη Μακεδονία όπως το αφιέρωμα  στο μεγάλο Ελληνα μαθηματικό Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή (Θρακιώτης) σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και με εισηγητή το Νίκο Λυγερό, εκδόθηκε και παρουσιάστηκε βιβλίο για τις παιδοπόλεις της Σύρου και τη φιλοξενία παιδιών από τους Μεταξάδες του Εβρου κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου , όπου προσκλήθηκαν και χόρεψαν χορούς της Θράκης ο σύλλογος γυναικών Μεταξάδων , επίσης προσκλήθηκε ο πολιτιστικός σύλλογος Αριστοτέλης της Φλώρινας και παρουσιάστηκαν χοροί της Μακεδονίας , πραγματοποιήθηκε  αφιέρωμα στον ευπατρίδη Ευγένιο Ευγενίδη , με την παρουσία του προέδρου και εκπροσώπων του Ιδρύματος κ.λ.π.>>.....

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο χοροδιδάσκαλος ποντιακών χορών Γιάννης Ευφραιμίδης , ο οποίος παρουσίασε  εν συντομία τα έθιμα του δωδεκαημέρου στον Πόντο , έθιμα τα οποία έφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες από τις αλησμόνητες πατρίδες. Μέλη του συλλόγου τραγούδησαν τα χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα ποντιακά κάλαντα .

Κατόπιν ο πατέρας Κωνσταντίνος Κοντός ευλόγησε και έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα.

Ως είθισται , η πρόεδρος του συλλόγου αναφέρθηκε στο πλούσιο έργο του συλλόγου και ακολούθησαν απονομές τιμητικών πλακετών σε ανθρώπους που στήριξαν το σύλλογο . Μεταξύ αυτών ο  πρόεδρος  της ομάδας βόλλευ του Φοίνικα κ. Δημήτρης Παλιόπορτας για τη σημαντική του προσφορά στην ομάδα βόλλευ του συλλόγου <<Ο Μέγας Αλέξανδρος>> ώστε αυτή να μεταβεί αεροπορικώς στη Λήμνο για να συμμετάσχει στα μπαράζ ανόδου στην Α2 κατηγορία. Επίσης τιμήθηκαν οι μουσικοί-τραγουδιστές που συμμετείχαν το καλοκαίρι - αφιλοκερδώς - στο μουσικό αφιέρωμα στο στιχουργό Λευτέρη Χαψιάδη . Τιμητικές πλακέτες δόθηκαν και στους ένθερμους φίλους του συλλόγου, Σύλβια και Στέφανο , Τζοβάνα και Ζάν , από την Ελβετία και την Ιταλία αντίστοιχα , καθώς και στη μικρή μαθήτρια Ελενα Ξαγοράρη , η οποία , ενώ δεν έχει ποντιακές καταβολές, παρακολουθεί τα μαθήματα ποντιακών χορών με ιδιαίτερο ζήλο.
Ιδιαίτερη μνεία έγινε στο χοροδιδάσκαλο Γιάννη Ευφραιμίδη ο οποίος έρχεται - αφιλοκερδώς - δυο φορές το μήνα στη Σύρο , για να διδάξει ποντιακούς χορούς!
Η πρόεδρος ευχαρίστησε , μεταξύ άλλων και τα ΜΜΕ , έντυπα και ηλεκτρονικά , για τη στήριξη που παρέχουν στο σύλλογο.
Η εκδήλωση έκλεισε με ποντιακούς χορούς.  


ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ  2013 

1.     Το Φεβρουάριο  : Κοπή πίτας και χοροεσπερίδα του συλλόγου.

2.      Φεβρουάριος - Τσικνοπέμπτη -  Μέλη και φίλοι αντάμωσαν με τις οικογένειές τους  στην αίθουσα του συλλόγου  και διασκέδασαν  με ζωντανή μουσική.
  
3.     25 Μαρτίου: Ο σύλλογος συμμετείχε  στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

4.  17 Μαίου : Εκδηλώσεις Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Οι εκδηλώσεις περιελάμβαναν: 
       -   Θεατρική παράσταση <<Στη σκιά του θανάτου>> από μέλη του συλλόγου στο θέατρο Απόλλων. 
           Ομιλία από το χοροδιδάσκαλο Γιάννη Ευφραιμίδη  - ακριτικά τραγούδια του Πόντου. 
     -     Συμμετοχή στις εκδηλώσεις της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου ,  με ομιλία στον Αγιο Νικόλαο  από τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό και μέλος του συλλόγου μας κ. Σπύρο Παναγιωτίδη,  και κατάθεση  στεφάνου.

5.    Ιούνιος συμμετοχή στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Σύλλογος Μικρασιατών Σύρου για τα αποκαλυπτήρια του μνημείου της Μικρασιατικής Καταστροφής.

6.     26 Ιουλίου – 3 Αυγούστου : Πραγματοποιήθηκε το 2ο Σεμινάριο Λαογραφίας. Το  σεμινάριο περιελάμβανε:
              - Σεμινάρια ποντιακών χορών, με χοροδιδάσκαλο το Γιάννη Ευφραιμίδη και Κυπριακών χορών με χοροδιδασκάλους από την Ενωση Κυπρίων Αχαίας.
              -  Μαθήματα Ποντιακής λύρας, με δάσκαλο το Γιώργο Κεμετζετζίδη..             
-       Σεμινάρια ταραντέλας , από το συγκρότημα των Encardia
            - Μουσικοχορευτική εκδήλωση στο αρχοντικό Τσιροπινά με θέμα <<Πόντος-Κύπρος-Ελληνόφωνη παράδοση της Κάτω Ιταλίας>>.
              Στην εκδήλωση , η οποία συνδιοργανώθηκε με το 2ο   φεστιβάλ ακορντεόν και τους πολιτιστικούς συλλόγους της Ποσειδωνίας και του Φοίνικα , συμμετείχαν τα χορευτικά τμήματα του  συλλόγου ,  της Ενωσης Κυπρίων Αχαίας και το συγκρότημα των  Encardia.
-       Συναυλία - αφιέρωμα στο λαικό στιχουργό Λευτέρη Χαψιάδη, στο αρχοντικό Τσιροπινά στην Ποσειδωνία. Παραβρέθηκε και τιμήθηκε ο ίδιος ο στιχουργός.
-   Παιδικό δημιουργικό εργαστήρι με θεματολογία : γνωριμία των παιδιών με τον καραγκιόζη, το κουκλοθέατρο και  τα παραμύθια . Επίσης λειτούργησε  και εργαστήρι ζωγραφικής όπου τα παιδιά γνώρισαν το έργο του λαικού μας ζωγράφου Θεόφιλου και ζωγράφισαν παραδοσιακές ποντιακές φορεσιές.
-       Στο πλαίσιο του σεμιναρίου λαογραφίας ο σύλλογος συνεργάστηκε με το  CineDoc για την προβολή της ταινίας του Α. Κοβότσου <<Encardia - Η πέτρα που χορεύει>> , ένα ταξίδι στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας με οδηγό το συγκρότημα των  Encardia.
-       Επίσης στο ίδιο πλαίσιο και πάλι σε συνεργασία με το CineDoc , ο σύλλογος συμμετείχε στην εκδήλωση που διοργανώθηκε στο bar-restaurant ΕΛΙΑ, με θέμα την παραδοσιακή μουσική. Εκεί ακούστηκαν και παραδοσιακά τραγούδια από τις αλησμόνητες πατρίδες από μέλη του συλλόγου.

7.      Ο σύλλογος συμμετείχε στην Ποδηλασία Αγάπης που διοργάνωσε ο ΟΠΑΣ και Κύπριοι ποδηλάτες, με την προσφορά τροφίμων.
8.     Επίσης συμμετείχε στο 3ο φεστιβάλ παραδοσιακών χορών, που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Μιαούλη . Το φεστιβάλ ως γνωστόν παρουσίασε ο Αλέξης Κωστάλας , προσκεκλημένος από τους συμμετέχοντες συλλόγους .
9.   Ο σύλλογος συμμετείχε  στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
10.     Το Σεπτέμβριο ξεκίνησε και ο νέος κύκλος εκμάθησης ποντιακών χορών με δάσκαλο το Γιάννη Ευφραιμίδη.
11.  Επιπλέον ο σύλλογος, και ως αθλητικός σύλλογος <<Ο Μέγας Αλέξανδρος>>, συμμετείχε με την ομάδα βόλλευ ανδρών στο τοπικό πρωτάθλημα Κυκλάδων, κατακτώντας το οικείο πρωτάθλημα. Η ομάδα έλαβε μέρος και στα μπαράζ που διεξήχθησαν  στη Λήμνο , διεκδικώντας την άνοδό της στην  A2 κατηγορία. Τέλος η ομάδα συμμετέχει και στο νέο πρωτάθλημα  για την περίοδο 2013-2014 .  
12.  Στις 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου παρουσιάστηκε στο θέατρο Απόλλων από το παιδικό θεατρικό εργαστήρι του συλλόγου η παιδική παράσταση <<Ο Μάγος με τα χρώματα>> .
13.  Στις 14 Δεκεμβρίου διοργανώθηκαν χριστουγεννιάτικα δρώμενα  , όπως αφήγηση παραμυθιού με παραμυθού τη Γεωργία Ματσούκα , την οποία συνόδευαν οι μουσικοί Αντώνης Καπέλας, Μίλτος Καραπαναγιωτίδης, Σαράντος Σταφυλάς! Επίσης παρουσιάστηκαν δυο θεατρικά δρώμενα από παιδιά του θεατρικού μας εργαστηρίου υπό την καθοδήγηση της κ. Ελένης Βουτσίνου. Ο σύλλογος με τις εκδηλώσεις αυτές συγκέντρωσε τρόφιμα, τα οποία προσφέρθηκαν σε άπορες οικογένειες συμπολιτών του νησιού…
14.  Στις 23 και 31 Δεκεμβρίου αντίστοιχα, στον πεζόδρομο της Πρωτοπαπαδάκη, μέλη του συλλόγου τραγούδησαν τα ποντιακά κάλαντα και χόρεψαν  παραδοσιακούς ποντιακούς χορούς.
15.  Παραμονή Χριστουγέννων μέλη του συλλόγου συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα του συλλόγου και  γιόρτασαν  με τις οικογένειές τους.

   
 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2014

Μια από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις που περιλαμβάνεται στο καλαντάρι του συλλόγου για το 2014 είναι η εκδήλωση  <<Πόντος-Αρμενία>> η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 15 Μαρτίου στο θέατρο Απόλλων.  Μετά το πέρας της εκδήλωσης θ΄ ακολουθήσει η χοροεσπερίδα του συλλόγου.



Λεπτομέρειες για τις εκδηλώσεις του 2014 με νεότερο...

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Ερευνώντας τον Ποντιακό χορό

 από epontos.gr

Η πρώτη αναφορά στους Ποντιακούς χορούς γίνεται από τον Ξενοφώντα στην
 «Κάθοδο των Μυρίων» 
(5ος αι. π.Χ.), όπου περιγράφεται ο χορός των μαχαιριών.

του Νίκου Ζουρνατζίδη *

Ο πολιτισμός στον οποίο εντάσσεται και ο χορός δεν είναι μια στατική έννοια. 
Είναι το σύνολο του τρόπου ζωής ενός λαού. Οσον αφορά το λαϊκό χορό, θα μπορούσαμε
 να τον χαρακτηρίσουμε επικοινωνιακό κώδικα που όχι απλά ψυχαγωγεί, αλλά επιπλέον 
συνέχει τα μέλη της κοινότητας και μεταφερόμενος από γενιά σε γενιά λαμβάνει παραδοσιακό 
χαρακτήρα.


Μελετώντας κανείς τις προσπάθειες των ανθρώπων να ορίσουν την έννοια του χορού, 
συνειδητοποιεί ότι είναι τόσο μεγάλη η γοητεία που ασκεί το χορευτικό φαινόμενο στους 
λαούς ώστε θα μπορούσε να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο γύρω από τον ορισμό και την 
επεξήγηση αυτού του τόσο σπουδαίου πολιτιστικού προϊόντος.

Αλληλεπίδραση

Σε ό,τι σχετίζεται με τους ποντιακούς λαϊκούς χορούς, αυτό που πρέπει να εξεταστεί πρωταρχικά 
είναι οι επιρροές που δέχθηκαν και η ελληνικότητα κάποιων, η οποία αποδεικνύεται σε μερικούς
 πρώτα απ' όλα από τις αναφορές και μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων, όπως ο Ξενοφών,
 ο Λουκιανός, ο Πλάτων κ.ά. και, δεύτερον, από το ρυθμό τους. [Ενώ ο ρυθμός 6/8 δεν υπάρχει 
στον Πόντο, σήμερα χορεύουμε με αυτόν το ρυθμό, σαν ποντιακούς, χορούς όπως: Λετσίνα, 
Τρία τη Κότσαρη, Τούρι, Τσοκμέ (Σαρίκουζ Μαντιλή), Τας κ.λπ.] Επίσης πρέπει να μελετηθούν 
και οι χοροί των άλλων κοινωνικών ομάδων οι οποίες ζούσαν στη συγκεκριμένη περιοχή, για να 
εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Στην παράδοση κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις, και από αυτήν την
 ανταλλαγή βγαίνει μια καινούργια συνισταμένη η οποία εάν εκφράζει ένα λαό, είναι η παράδοσή 
του.


Όλοι αυτοί οι λαοί που ζούσαν στον Πόντο, δηλαδή Ελληνες, Αρμένιοι, Ασσύριοι, Γεωργιανοί, 
Εβραίοι, Κούρδοι, Λαζοί, Τούρκοι κ.λπ., ο καθένας με τις γλωσσικές, πολιτιστικές και 
θρησκευτικές του ιδιαιτερότητες συνέβαλε στη δημιουργία του μικρασιατικού πολιτιστικού 
ψηφιδωτού. Είναι γεγονός πως οι αλληλεπιδράσεις που δέχτηκαν οι χοροί είχαν αποτέλεσμα 
σε βάθος χρόνου να δημιουργηθούν νέες μορφές χορού. Πολλά είναι τα κοινά σημεία στις κινήσεις
, στις ονομασίες και στις μελωδίες των χορών της περιοχής με αυτά των άλλων λαών που ζούσαν 
εκεί. Κατά την προσωπική μου άποψη, οι χοροί που έφερε από τον Πόντο η πρώτη γενιά είναι 
όλοι ποντιακοί, άσχετα σε ποιους ανήκει η αρχική τους δημιουργία, γιατί προσαρμόστηκαν στα
 χορευτικά δεδομένα των Ποντίων. Ο τρόπος με τον οποίον χορεύονται σήμερα είναι καθαρόαιμος 
ποντιακός. Οταν ένας λαός αγαπάει κάτι και εκφράζεται μέσα από αυτό, τότε είναι και δικό του,
ασχέτως ποιος είναι ο δημιουργός του.

Όπως για όλους τους Ελληνες λοιπόν, έτσι και για τους Ελληνες του Πόντου ο χορός είναι μια 
ζωοποιός διαδικασία που συνοδεύει όλες τις εκφάνσεις του λαϊκού τους βίου. Το συγκινησιακό
 φορτίο του ποντιακού χορευτικού κώδικα είναι μάλιστα τόσο ισχυρό, που ακόμα και σήμερα οι 
Πόντιοι 4ης γενιάς, οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μακριά από τα χώματα των προγόνων 
τους, αισθάνονται το ιερό χρέος να μυηθούν ευλαβικά στα παραδεδομένα χορευτικά πρότυπα και 
να τα μεταφέρουν αναλλοίωτα στο μέλλον. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός πως ενώ πολλοί νέοι 
δεν γνωρίζουν την ποντιακή διάλεκτο, γνωρίζουν οπωσδήποτε να χορεύουν τους χορούς.

Ο Ξενοφών και ο χορός των μαχαιριών

Η πρώτη αναφορά στους ποντιακούς χορούς γίνεται από τον Ξενοφώντα στην «Κάθοδο των
 Μυρίων» (5ος αι. π.Χ.), όπου περιγράφεται ο χορός των μαχαιριών. Επίσης ο Λουκιανός στο
 κείμενό του «Περί ορχήσεως», στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ., έγραψε για τον ποντιακό χορό: 
«Και σε ό,τι αφορά τους βακχικούς χορούς, που έχουν διαδοθεί στην Ιωνία και ξεχωριστά στον
 Πόντο. (...) Τόσο πολύ κυρίεψε τους ανθρώπους που ζουν στον Πόντο ο χορός, ώστε όπου 
γίνονταν χορευτικές παραστάσεις, για ολόκληρες μέρες ξεχνούσαν όλα τ' άλλα και παρατηρούσαν 
μόνο τους χορευτές, που παρίσταναν πότε τους κορύβαντες, πότε τους σατύρους και πότε τους 
βοσκούς. Τους χορούς αυτούς τους χόρευαν άνθρωποι από ευγενικές οικογένειες, οι πρώτοι 
σε κάθε πόλη, χωρίς να ντρέπονται για τις επιδόσεις τους, αλλά υπερηφανεύονταν μάλλον γι' αυτό, 
παρά για την ένδοξη καταγωγή και τ' αξιώματα των προγόνων τους»
 (Λουκιανός, «Περί ορχήσεως»).


Οι Ποντιακοί χοροί δέχθηκαν επιδράσεις και επειδή με το κλείσιμο των μεταλλείων της 
Αργυρούπολης υπήρξαν εσωτερικές μεταναστεύσεις και γιατί ζούσαν μέσα σε ένα πολυεθνικό 
κράτος (η Τουρκία αναγνωρίζει 24 εθνότητες στην επικράτειά της, ενώ ένα από τα πανεπιστήμια 
της Γερμανίας -Tubingen- 47), και συμβίωναν, ιδίως στα αστικά κέντρα, με αλλογενή φύλλα. 
Και βέβαια τα αστικά κέντρα δεν είναι αυτά που κράτησαν την παραδοσιακή μορφή των χορών 
και της ενδυμασίας, γιατί όπως παρατηρούμε και από το φωτογραφικό υλικό το οποίο υπάρχει 
πριν από την ανταλλαγή του 1922-1923, ειδικά οι άνδρες της άρχουσας τάξης ήταν έντονα 
επηρεασμένοι από τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Εάν λειτουργήσουμε με τη φιλοσοφία ότι η χορευτική μας παράδοση είναι αυτή που έφερε η 
πρώτη γενιά από τον Πόντο και την κρατήσουμε αυτούσια, τότε νομίζω πως δεν υπάρχει κανένα 
πρόβλημα. Εάν όμως προσπαθήσει ο καθένας να την ερμηνεύσει κατά το δοκούν και σύμφωνα
 με τη δική του αισθητική, τότε είναι σίγουρο ότι θα έχουμε τεράστια προβλήματα και θα 
δημιουργήσουμε σύγχυση στις επόμενες γενιές, οι οποίες δεν είχαν την τύχη να γνωρίσουν 
την πρώτη γενιά, ώστε να έχουν σαφή εικόνα της παραδοσιακής μορφής των χορών. Πρέπει 
λοιπόν να κατανοήσουμε ότι ποντιακοί θεωρούνται όλοι οι χοροί που χόρεψαν οι πρόγονοί μας
 σε όλες τις περιοχές του Πόντου, ανεξάρτητα σε ποια εθνότητα ανήκε η αρχική δημιουργία τους, 
αφού έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν οι ανάλογες καταγραφές για το ποια εθνότητα δημιούργησε 
την αρχική μορφή του χορού και ο χορός προσαρμόζεται στα χορευτικά δεδομένα του κάθε λαού, 
οπότε αλλάζει και ύφος. Αλλωστε κανένας δεν μπορεί να επιβάλει σε κανέναν να χορέψει κάτι 
που δεν του αρέσει.

Το ίδιο ισχύει και για το τραγούδι. Σου αρέσει κάτι μουσικά και χορευτικά; Το τραγουδάς, το 
χορεύεις και το κάνεις δικό σου. Δεν σου αρέσει; Το προσπερνάς. Αυτός ο λαός έφερε μαζί του 
ένα γνήσιο λαϊκό πολιτισμό και μια ιστορία τεράστιας αξίας. Αυτόν τον πολιτισμό, τον πιο γνήσιο 
λαϊκό, την έκφραση μέσω του χορού αλλά και του τραγουδιού, έχουμε το καθήκον να διασώσουμε 
και να διατηρήσουμε όσο το δυνατόν στην παραδοσιακή του μορφή.

* Ερευνητής, εξέδωσε δύο βιβλία: «Χορευτικές διαδικασίες και χοροί του Πόντου», εκδ. Θέατρο 
Ελληνικοί Χοροί Δώρα Στράτου - Χορευτικός Ομιλος Ποντίων Σέρρα, Αθήνα, 2000 και 
«Συμβολή στην έρευνα των χορών του Πόντου», εκδ. Ψωμιάδειον, Αθήνα, 2013,
 http://www.serra.gr

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Κοπή βασιλόπιτας από το σύλλογο Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου



Ο Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου

προσκαλεί 

τα μέλη και τους φίλους του

στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας,  που θα πραγματοποιηθεί

στην αίθουσα του συλλόγου την Κυριακή 19 Ιανουαρίου στις 11.30 το πρωί .

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα απονεμηθούν τιμητικές διακρίσεις

σε όσους στήριξαν το έργο του συλλόγου το 2013.


Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

Τα Αγια Θεοφάνεια στον Πόντο



Τα Αγια Θεοφάνεια , τη μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού, σε ανάμνηση της Βάπτισης του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ή Βαπτιστή γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 6 Ιανουαρίου . Είναι η τρίτη και τελευταία γιορτή του Δωδεκαημέρου, που ξεκινά με τα Χριστούγεννα. Λέγεται, επίσης, Επιφάνεια και Φώτα.

΄΄Από της ερήμου ο Πρόδρομος ήλθε να βαπτίσει τον Κυριόν.
Βέβαιον Βασιλέα εβάπτισε, Υιόν και Θεόν ομολόγησε.
Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε, τάξεις των αγγέλων ευφραίνεσθε.
Δόξα εν υψιστοίς εκρούγαζαν, Κύριον και Θεόν ομολόγησαν....΄΄
(Απόσπασμα από τα ποντιακά κάλαντα των Φώτων)

<<Στον Πόντο έλεγαν ότι τα Φώτα ανοίγουν οι ουρανοί, τα ζώα μιλούν στο μαντρί και με τον καθαγιασμό των υδάτων εξαφανίζονται, κατά τη λαϊκή δοξασία όλα τα δαιμόνια και επιτυγχάνεται η έννοια του καθαρμού.

Ο Δημήτρης Ψαθάς περιγράφει τον εορτασμό των Θεοφανείων στην Τραπεζούντα, μία από τις τελευταίες χρονιές πριν τον ξεριζωμό: ΄΄Ασταμάτητα έπεφτε το χιόνι. Το κρύο ήταν τσουχτερό. Τα παλληκάρια ωστόσο, που θ΄ αγωνιζόντουσαν, δεν έδειχναν να σκωτίζονται. Νέοι, γεροδεμένοι, βρισκόντουσαν από νωρίς στην παραλία. Κάθε ενορία είχε επιλέξει έναν. Άλλος από τον Αη Γρηγόρη, άλλος από την Αγιά Μαρίνα, τα Εξώτειχα, τον Άγιο Βασίλειο, τον Πόζτεπε και αλλού..... Αλλά νάτη κιόλας κατεβαίνει η πομπή με το Μητροπολίτη Χρύσανθο ντυμένον στα ολόχρυσα, με τους παππάδες, τους ψαλτάδες, τα εξαπτέρυγα.....

Το χιόνι γίνεται όλο και πιο πυκνό κι ο αέρας όλο και πιο μανιασμένος. Αργά-αργά προχωρεί η πομπή με ψαλμωδίες και φτάνει μέχρι την παραλία που ανεμοδέρνεται και θαλασσοχτυπιέται με βρόντους που αντιλαλούν σαν κανονιές στο Γκιουζέλ-Σαράι...

Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...

Με το σήκωμα του Σταυρού όλοι οι αγωνιστές πετάνε απ΄ τους ώμους τα παλτά τους και χυμούν μέσα στα ολόρθα κύματα της Μαύρης Θάλασσας.... Που να βρεθεί ο Σταυρός μέσα σε τούτο κακό; ....Ποιά ενορία νίκησε; Ο Αη Γρηγόρης; ο Αη Βασίλης; η Αγιά Μαρίνα; ο Πόζ τεπες; Ο νικητής αναψοκοκκινισμένος απ΄ την προσπάθεια σκαρφαλώνει στη μικρή χερσόνησο και δίνει το Σταυρό στο Δεσπότη.... Και του χρόνου! Θεέ μου! Πότε τάχα θα μεγαλώσω κι εγώ να πιάσω το Σταυρό΄΄;


Αλήθεια γιατί διατηρούμε αυτά τα έθιμα; Γιατί κόβουμε βασιλόπιτα; Γιατί λέμε τα κάλαντα; Μήπως πιστεύουμε ακόμη σε δαιμόνια; Οι πρόγονοι μας στον Πόντο ήταν απλοϊκοί; Ήταν αφελείς; Η παράδοση είναι γραφική;

Τα έθιμα που δεν έχουν ποια χρηστική αξία έχουν στην πράξη καταργηθεί. Τα έθιμα που διατηρούμε και σήμερα έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης. Τα διατηρούμε ίσως για την αισιοδοξία που εμπνέει η ανάμνηση. Ίσως για τη γοητεία της αναπαράστασης. Κάποιοι γιατί πιστεύουν στην ευετηρία που προκαλούν τα έθιμα. Άλλοι γιατί είναι νοσταλγοί του παρελθόντος. Οι περισσότεροι, για να μη χαθεί η παράδοσή μας. 

Η αγωνία για τη διάσωση της παράδοσης, καθιστά την Παράδοση μια έννοια πιο δυνατή, ακόμη και από την πατρίδα. Μπορεί να μη ζούμε πια στον Πόντο, αλλά η Παράδοση έχει αναλάβει το βάρος, για ΄μας τους Πόντιους να υποκαθιστά ακόμη και την ιστορική μας πατρίδα, τον Πόντο.

Έχουμε συμβολοποιήσει την έννοια της πατρίδας, μέσα από την ποντιακή παράδοση. Έτσι, η έννοια της πατρίδας υπάρχει στο χρόνο και όχι μόνο σε ένα συγκεκριμένο τόπο. Η επιβίωση, η αναβίωση και η αναπαράσταση αυτών των εθίμων, λειτουργούν και «θεραπευτικά» στο τραύμα του ξεριζωμού.

Σήμερα, εν έτει 2014, η Παράδοση είναι μια μορφή αντίστασης>>. (απόσπασμα από
Μυροφόρα Ευσταθιάδου , λαογράφο)